Założenia urbanistyczne

Teren opracowania położony jest w południowej części kampusu uniwersyteckiego, przy ul. Gen. J. Chłopickiego. Ze względu na lokalizację obiekt ten predystynowany jest do utworzenia domknięcia placu oraz kształtowania bardzo ważnej realizacji z istniejącym budynkiem UJD po jego drugiej stronie. W kontekście urbanistycznym istotną rolę odgrywają również zabudowania istniejące, zlokalizowane od strony południowej oraz zachodniej.

Mając na celu kreowanie właściwej formy placu pomiędzy budynkami zdecydowano o zorientowaniu fasady budynku w sposób równoległy do fasady istniejącego budynku UJD. W ten sposób kształtowany plac posiada prostokątny, wyraźny kształt zarysowany przez oba obiekty.

Budynek zaprojektowano jako wieżę o podstawie kwadratu postawioną na nieco szerszym postumencie. Bryła tworzy kontrapunkt dla obiektu zlokalizowanego na przeciwległej ścianie placu. Gradacja budynku na część wysoką i niską oraz wprowadzenie przesunięcia kształtuje przestrzenny dialog pomiędzy obiektami. 

Otoczenie urbanistyczne to budynki o stosunkowo prostych kształtach, często odsunięte od ulicy lub luźno rozrzucone pośród zieleni. W przestrzeni brak jest czytelnych układów urbanistycznych lub wyraźnych linii porządkujących zabudowę. Projektowany budynek został odsunięty od istniejącej zabudowy, tak aby nie powodować negatywnego oddziaływania. Przyjęte odległości zapewniają spełnienie obowiązujących przepisów bez konieczności występowania o odstępstwa w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Parter budynku od strony zachodniej  stanowi bufor pomiędzy zabudową istniejącą, a wyższą części budynku zlokalizowaną w północno-wschodnim narożniku działki.

Główne wejście do budynku zaprojektowano od strony północnej, w wycofanym podcieniu. W zachodniej części budynku, na przedłużeniu ul. Zbierskiego zlokalizowano wjazd do garażu podziemnego. Od strony wschodniej zlokalizowano dojazd do windy towarowej zapewniającej bezpośredni dostęp do pomieszczeń gospodarczych zlokalizowanych na kondygnacji -1 (zgodnie z wytycznymi Zamawiającego).

Układ funkcjonalny

Zaproponowana struktura budynku odpowiada na restrykcyjne wymagania UJD. Jego prosty kształt oraz zcentralizowany układ z klatką schodową opartą na zasadzie podwójnej helisy pozwalają zoptymalizować powierzchnię i maksymalnie wykorzystać potencjał terenu opracowania przy zachowaniu właściwych relacji z otoczeniem.

Podział funkcjonalny budynku widoczny jest w jego elewacji. Horyzontalnie bryła podzielona jest w rytmiczny sposób gzymsami na trzy części. Parter, dwa piętra pracowni chemicznych oraz trzy piętra pomieszczeń biurowych. Na każdej kondygnacji sekcje pomieszczeń zostały równomiernie podzielone perforacjami elewacji które zapewniają naturalne doświetlenie centralnie zlokalizowanej komunikacji oraz tworzą dostępne dla użytkowników budynku tarasy. Sposób rozkładu funkcji uwzględnia gradację ilości użytkowników przypisanych do każdej z nich. 

Strefa wejścia oraz sale wykładowe zostały zlokalizowane na największej i najłatwiej dostępnej kondygnacji parteru. Z przestronnego holu, posiadającego częściowo podwójną wysokość, dostępne są sale wykładowe, szatnia odzieży wierzchniej, zespół sanitarny oraz zaplecze strefy studenckiej. Wejścia do sal zostały zlokalizowane w poszerzeniach korytarza, tak aby zapewnić możliwie dużą bezkolizyjność ruchu użytkowników budynku. Hol główny pełni w obiekcie funkcję foyer dla sal.

Na kondygnacji pierwszej i drugiej zlokalizowano zespół pracowni chemicznych. Pomieszczenia tych kondygnacji układają się w dwa L-kształtne zespoły przecięte dużymi przeszkleniami zapewniającymi naturalne doświetlenie holu oraz porządkującymi przestrzeń. Na poziomie +1 znajdują się cztery pracownie chemiczne i dwie małe sale wykładowe. Pomieszczenia szatni obsługują cały zespół pracowni chemicznych i zostały podzielone na dwa zespoły po 108 szafek. Na kondygnacji zlokalizowano również pomieszczenie socjalne dla pracowników oraz sanitariaty. Wyżej, na kondygnacji drugiej zlokalizowano sześć pracowni chemicznych, zespół sanitariatów oraz magazyn gazów technicznych. Pomieszczenia pracowni zostały zaprojektowane w sposób umożliwiający ich późniejsze połączenie w drodze przebudowy zgodnie z oczekiwaniami Zamawiającego.

Najwyższe piętra budynku – kondygnacja +2, +3 i +4 zostały zaprojektowane jako biura dla pracowników uniwersytetu. Kondygnacje składają się z czterech zespołów pomieszczeń rozłożonych wokół centralnej przestrzeni komunikacyjnej. Zespoły oddzielone są od siebie widocznymi na elewacji przeszklonymi cofnięciami, które zapewniają naturalne doświetlenie centralnej przestrzeni. Wejście do każdego z zespołów odbywa się z nieco wycofanej przestrzeni korytarza. Zaprojektowano 30 gabinetów mniejszego typu, składających się z biurka dla pracownika, szaf na dokumenty oraz, w większości pomieszczeń, stołu do spotkań. Dziesięć większych gabinetów zostało wyposażonych w dostępne z przestrzeni pomieszczenia ustępy. 

Na dachu obiektu (+22.80) zlokalizowano przestrzeń na urządzenia techniczne. W celu ich estetycznego  ukrycia zakłada się lokalizację urządzeń w centralnej części dachu jako otoczonych attyką o wysokości 1,15m.

Na kondygnacji -1 zlokalizowano pomieszczenia gospodarcze, techniczne oraz garaż dla samochodów osobowych. Wydzielone pomieszczenia gospodarcze zaprojektowano tak aby umożliwić ich ewentualną przebudowę na zespół pomieszczeń laboratoryjnych. Oświetlenie pomieszczeń zapewniono poprzez patio doświetlające i świetlik, a bezpośredni dojazd zapewnia winda towarowa dostępna niezależną drogą z poziomu parteru. Pomieszczenia techniczne zlokalizowano przy północnej ścianie kondygnacji podziemnej jako przeznaczone pod przyłącza dla budynku i węzeł ciepłowniczy. Garaż dla samochodów został zaprojektowany w oparciu o system platform parkingowych. Takie rozwiązanie pozwoliło na zmieszczenie dwukrotnie większej ilości samochodów niż w rozwiązaniu klasycznym. Dzięki zastosowanemu przegłębieniu płyty fundamentowej zaproponowane platformy pozwalają na niezależne wykorzystywanie ich przez użytkowników budynku. 

Struktura budynku oparta została na centralnie zlokalizowanej klatce schodowej opartej na zasadzie podwójnej helisy. Zaproponowane rozwiązanie komunikacji pionowej pozwala na zlokalizowanie w obiekcie zarówno wymaganej przepisami zamkniętej klatki schodowej jak i bardziej odpowiadającej randze budynku otwartej komunikacji. Wykorzystanie modelu podwójnej helisy pozwala na „zaplecenie” tych dwóch rodzajów schodów co skutkuje znaczną oszczędnością przestrzeni. 

Dodatkowo do komunikacji pionowej w budynku przewidziano dwie windy osobowe i windę towarową. W celu zapewnienia wysokiej efektywności wind osobowych zakłada się zastosowanie systemu inteligentnego sterowania windami.

Rozwiązania materiałowe

Dbając o spójność wizerunkową Uniwersytetu oraz budując jego klarowny wizerunek w przestrzeni miasta zdecydowano się nawiązać do widocznej tendencji stosowania rozpoznawalnej, czerwonej barwy UJD. Tendencja widoczna w istniejących obiektach takich jak Budynek Główny, Wydział Sztuki czy elementy wnętrz budynku WPiE znalazła swoje odbicie w projektowanym obiekcie. Subtelne nawiązanie do niej realizowane jest w formie fasady wykonanej z prefabrykowanych, barwionych elementów z betonu cienkościennego GRC. 

We wnętrzu obiektu materiałem nawiązującym do kolorystyki fasady jest blacha lakierowana proszkowo zastosowana jako materiał wykończeniowy we wnękach strefy komunikacji, schodach i portalach windowych. Ściany stref komunikacji i klatki schodowej zaprojektowano jako wykonane z betonu architektonicznego.