Architektura

Proste bryły rozłożone zostały pomiędzy przestronnym placem wejściowym do obiektu dostępnym od strony al. Solidarności i ul. Czerwona Droga, a zielenią parkową położoną po zachodniej stronie działki przy al. Jana Pawła II. Wszystkie kubiki są dobrze widoczne z placu wejściowego, a umieszczenie w każdym z nich konkretnej funkcji takiej jak Brama Wejściowa, Centrum Edukacji czy Market oraz czytelne podkreślenie reprezentacyjnego wejścia pozwala użytkownikowi na intuicyjne poruszanie się pomiędzy obiektami i klarowną identyfikację w przestrzeni. 

Otworowania doświetlające wnętrza budynku zostały zaprojektowane tak aby podkreślić charakter kompozycji oraz nakierować użytkownika na konkretne widoki. Zrealizowano je w formie wysokich na kondygnację lub dwie, cofniętych w elewacji prostokątnych otworów. Proporcjami nawiązują one do najpopularniejszych formatów obrazu filmowego (4:3, 3:2, 16:9, 1,85:1, 2,39:1). Zaprojektowane okna pełnią rolę kadrów, które koncentrują się na różnych wycinkach otaczającej przestrzeni takich jak park, Stare Miasto czy osiedle z wielkiej płyty.

Swobodne rozłożenie brył umożliwiło wygenerowanie placu reprezentacyjnego przed nimi oraz  kameralnych przestrzeni między nimi i pozwoliło na zapewnienie wygodnej komunikacji. Całość powierzchni parteru została przykryta nieregularną kopułą. Pokrycie jej zielonym dachem umożliwiło stworzenie przestrzeni o charakterze naturalnej łąki, która staje się przedłużeniem zieleni parkowej. Delikatne nachylenia pozwalają na łatwy dostęp pieszy z każdej ze stron, co wytworzyło dwa poziomy komunikacji. Pod zieloną kopułą odbywa się pieszy ruch pomiędzy wszystkimi budynkami kompleksu, a na niej możliwa jest komunikacja zewnętrzna. Bryły kubatur przecinają łąkę pod różnymi kątami tworząc meandrujące ścieżki i następujące po sobie, zmieniające się kameralne wnętrza urbanistyczne. Przestrzeń ta może być wykorzystywana zarówno przez użytkowników budynku jak i mieszkańców. Dzięki zlokalizowaniu w większości brył bezpośrednich wyjść na poziomie łąki, podczas organizowanych w budynku wydarzeń i festiwali może ona pełnić rolę zewnętrznego miejsca rekreacji, odpoczynku, kameralnych wykładów czy pokazów filmowych, a zarazem może służyć mieszkańcom. W powierzchni kopuły nieregularnie rozmieszczono okrągłe świetliki doświetlające w naturalny sposób wnętrze, podkreślając jego indywidualny charakter.

Plac

Plac Reprezentacyjny ECFC łączy się bezpośrednio z terenem za CKK Jordanki umożliwiając wspólne wykorzystywanie tych obszarów. Dostępny jest z głównego najścia od strony al. Solidarności oraz bocznego dojścia od ul. Czerwona Droga. Stanowi on strefę wejściową, z której w czytelny sposób widoczne są wszystkie najważniejsze bryły obiektu oraz zejście do garażu podziemnego. Jego wielkość (35m x 100m) zapewnia możliwość wykorzystywania go do realizacji imprez masowych, koncertów plenerowych czy organizacji zewnętrznej strefy festiwalowej. Granicząca bezpośrednio z placem zielona kopuła pokryta łąą stanowi przedłużenie placu i pozwala na wciągnięcie jej w obszar organizowanego wydarzenia. W celu zwiększenia funkcjonalności placu zaproponowano możliwość usunięcia schodów ewakuacyjnych CKK Jordanki, jako alternatywę wskazując możliwość ewakuacji przez nowoprojektowane schody garażu podziemnego.

Rozwiązania funkcjonalno-użytkowe

Poszczególne funkcje rozplanowano w indywidualnych kubikach podążając za założeniami programowymi. Po wejściu na plac użytkownik widzi każdą z najważniejszych brył oraz prowadzące do niej wejście. Poszczególne strefy wejściowe zostały zróżnicowane co do ich wielkości, tak aby ukazać gradację ich ważności. Wysokość poszczególnych sześcianów jest zróżnicowana, najniższa z brył ma 8 m, a najwyższa nie przekracza 30 m. Wszystkie przestrzenie zostały skomunikowane pod powierzchnią zielonej kopuły, a z części brył możliwe jest wyjście tarasami na powierzchnię łąki. Plac oraz kubiki zostały zlokalizowane na poziomie terenu (53,0 m.n.p.m.), w części podziemnej zlokalizowano Muzeum Domu Kina, garaż podziemny, strefę wyładowczą z magazynami, pomieszczenia techniczne oraz część Studio. 

Brama ECFC

Centralnie zlokalizowano bryłę Bramy ECFC, która widoczna jest z najścia prowadzącego od al. Solidarności. Wnętrze budynku zaprojektowano jako reprezentacyjną strefę wejściową do kompleksu z wysoką przestrzenią pustki łączącej wszystkie jej kondygnacje. Po przejściu strefy wejściowej użytkownik znajdzie się w otwartej przestrzeni wspólnego foyer ECFC zlokalizowanego pod zieloną kopułą. W bryle Bramy zlokalizowano komunikację pionową stanowiąca główne wejście do budynku dla użytkowników garażu podziemnego oraz część z kasami, recepcją i bramkami dostępowymi. Na parterze zlokalizowano również otwartą na plac restaurację, której drugie piętro znajduje się na kondygnacji +1 obiektu. Z restauracji dostępne jest wyjście na taras położony na poziomie zielonej kopuły, co pozwala na bezpośredni jej kontakt z terenem zielonej łąki. Kondygnacja +0,5 została przeznaczona na pomieszczenia kuchenne wraz z magazynami i pomieszczeniami socjalnymi które stanowią zaplecze dla funkcji gastronomicznej. Na poziomie -1 z dostępem z garażu podziemnego zlokalizowano strefę dostaw wraz z dodatkowym magazynem. Całość funkcji gastronomicznej połączono dźwigami. 

Sala Główna

Za bryłą Bramy ECFC znajduje się największy z kubików – Sala Główna. Wejście do niego odbywa się z przestrzeni komunikacyjnych zlokalizowanych pod zieloną kopułą. We frontowej części bryły zlokalizowano następujące po sobie i połączone przestrzennie foyer wejściowe oraz strefę VIP. Główną część bryły stanowi Sala Główna, pod której widownią zlokalizowano strefę zapleczową dla gości. Na ostatniej kondygnacji zaprojektowano pomieszczenia administracji ECFC oraz Centrum Prasowe.

Wejście gości  do Sali stanowi kontynuację osi zarysowanej w kubiku ECFC i odbywa się z otwartej przestrzeni foyer pomiędzy kubikiem Bramy ECFC i Sali, pod zieloną kopułą. Szerokie, paradne schody wycięte w bryle sali są rozpoznawalnym i charakterystycznym dla obiektu elementem, który staje się scenografią dla eksponowanego wejścia do wyższej przestrzeni foyer. Obok schodów zlokalizowano dwie przestronne kieszenie funkcjonalne. Jedna z nich mieści w sobie restaurację foyer wraz z zapleczem. Po przeciwnej stronie schodów zlokalizowano przestrzeń, która umożliwia dostęp do strefy komunikacyjnej, w której zlokalizowano cztery dźwigi osobowe dla gości zapewniające dostęp do wszystkich pięter Sali oraz przestronną przestrzeń oczekiwania zlokalizowaną przed nimi.

Schody paradne oraz dźwigi osobowe pozwalają na dostęp do kondygnacji +0,5 na której zlokalizowano główne wejście na salę prowadzone przez przestronne womitorium. Podczas uroczystych gal i ważnych wydarzeń stanowi ono główne wejście przez które na salę wprowadzani są najważniejsi goście. Po bokach wejścia zlokalizowano dwa bary z długimi frontami umożliwiającymi sprawną obsługę gości podczas przerw między lub w trakcie wydarzeń. Przed nimi znajduje się przestrzeń foyer oraz dwie otwarte, podłużne klatki schodowe flankujące główne schody paradne. Nad schodami zaprojektowano pustkę perforującą i łączącą wszystkie kondygnację tej sekcji budynku. Na poziomie pomieszczeń administracji przestrzeń została przykryta szklanym świetlikiem co zapewnia jej doświetlenie naturalnym światłem.

Podłużne schody prowadzą gości bezpośrednio na piętro +1, znajdujące się na poziomie najwyższego rzędu widowni. Przestrzeń ta pozwala na bardzo sprawne napełnianie Sali głównej dzięki czterem niezależnym wejściom. Przed nimi zlokalizowano foyer dla oczekujących gości, doświetlone poprzez przeszklenie umożliwiające wyjście na zieloną łąkę.

Ponad strefą foyer kondygnacji +1 znajduje się wysoka pustka, do której możliwy jest wgląd z przestrzeni foyer balkonu. Dostęp do niego odbywa się poprzez dźwigi osobowe, a ewakuacja prowadzona jest wydzielonymi klatkami schodowymi. Foyer balkonu posiada również bezpośrednie wyjście na zewnętrzny taras.

Dla gości Sali zapewniono dostęp do wygodnych szatni oraz toalet zlokalizowanych w wydzielonej części parteru. Długi blat wydawczy szatni, jej duża pojemność oraz komunikacja przeprowadzona w poprzek bryły pozwalająca na cyrkulacyjny ruch, zapewniają sprawną i wydzieloną od głównego ruchu obsługę szatniową. Za szatniami zlokalizowano dwa zespoły toaletowe spełniające zapotrzebowanie wynikające z ilości gości głównej Sali. We bocznej sekcji bryły zlokalizowano windy kelnerskie zapewniające obsługę gastronomiczną dla wszystkich kondygnacji foyer oraz strefy VIP.

Na kondygnacji +3 zlokalizowano przestrzeń przeznaczoną dla Jury. W strefie zlokalizowano osiem pokoi obrad z których możliwy jest dostęp do otwartego baru zlokalizowanego przy dużym przeszkleniu. Piętro zostało połączone widokowo i przestrzennie z niżej położonymi kondygnacjami foyer poprzez zlokalizowany centralnie otwór.

Sala została zaprojektowana jako klasyczny układ ze sceną na poziomie parteru oraz widownią podzieloną na część parterową (1200 miejsc) oraz balkonu (312 miejsc). Nad sceną zlokalizowano komin wykorzystujący maksymalną wysokość budynku – 30m. Okno sceny zostało zaprojektowane na wysokość 13,7 m. Okno posiada ruchome wieże portalowe oraz most portalowy co pozwala na kadrowanie sceny. Na scenie zlokalizowano mechanizm obrotowy. Między sceną a widownią znalazła się zapadnia pełniąca rolę fosy orkiestry oraz tor dla wózka kamery. Po bokach oraz z tyłu sceny zlokalizowano kulisy. 

Komunikacja dla obsługi technicznej sceny została zaprojektowana tak, aby uniknąć kolizji z ruchem gości. Kulisy zostały skomunikowane bezpośrednio z kubikiem Garderób, w którym zlokalizowano również windę techniczną łączącą poziom sceny z kondygnacją podziemną dostaw. Po dwóch stronach okna sceny zaprojektowano windy techniczne umożliwiające szybką komunikację obsługi pomiędzy wszystkimi kondygnacjami balkonów technicznych, aż do najwyższego mostu w kominie sceny. W pasach znajdujących się wzdłuż lewego i prawego boku widowni zaprojektowano korytarze techniczne łączące kulisy z klatkami schodowymi oraz umożliwiające dostęp do przestrzeni foyer. Na kondygnacji +1,5 zlokalizowano kabiny dla tłumaczy, realizatorów, dziennikarzy oraz kabinę projekcyjną. Wszystkie posiadają bezpośredni wgląd do Sali, komunikację między sobą oraz dostęp do wydzielonej toalety. Korytarz przy kabinach umożliwia „domknięcie” komunikacji po prawej i lewej stronie i zapewnia pełne obejście techniczne Sali. Windy techniczne sceny wjeżdżają również na kondygnacją +4 gdzie zlokalizowano pomieszczenia techniczne sceny takie jak tyrystorownia, amplifikatornia czy pomieszczenie szaf sterownych. Na tej kondygnacji możliwa jest również bezpośrednia komunikacja poprzez wydzielony akustycznie korytarz ze strefą Administracji i Centrum prasowym. Takie rozwiązanie pozwala na bezpośredni dostęp do strefy kulis dla pracowników i organizatorów.

Kondygnacja +4 została zaprojektowana jako centrum organizacyjne dla ECFC. W jednym miejscu skupiono najważniejsze funkcje administracyjne i medialne, umożliwiając jego użytkownikom sprawną komunikację z najważniejszymi sekcjami budynku takimi jak kulisy czy strefa VIP. Na kondygnacji zlokalizowano Główne Biuro Festiwalu, Wykonawcze Biuro Festiwalu oraz Strefę Mediów. Całość dostępna jest z wind z możliwością wyłączenia ich tylko dla użytku pracowników lub gości. Przestrzeń wejściowa, w której zlokalizowano otwarty bar, została doświetlona poprzez patio. Z niej możliwy jest dostęp do sekcji mediów z Centrum prasowym, pokojami redakcyjnymi oraz studiem TV. Studio zostało zlokalizowane przy przeszkleniu w południowej ścianie bryły, które umożliwia bezpośredni widok na Stare Miasto Torunia w kontekście innych brył ECFC. Widok stanowić będzie doskonałe tło dla nagrań prowadzonych w studio i stanie się wyjątkowym i charakterystycznym elementem kojarzonym z ECFC i festiwalem Camerimage. Na pozostałej części kondygnacji zaplanowano pomieszczenia administracyjne doświetlone przez jedno z dwóch patio. Przy południowym z nich zlokalizowano pomieszczenia dyrektora ECFC i dyrektora Festiwalu. Pomieszczenia posiadają bezpośrednie wyjścia do zewnętrznego patio zlokalizowanego nad strefą wejścia, co umożliwia wgląd do strefy VIP i stref foyer na poszczególnych piętrach. Podczas wydarzeń w Sali, kiedy windy zlokalizowane w lewej części budynku będą użytkowane przez gości obiektu, możliwa jest komunikacja pracowników przez windy po jego prawej stronie. 

Garderoby

Bezpośrednio przy kulisach Sali Głównej zaproponowano kubik o jednej kondygnacji naziemnej i jednej kondygnacji podziemnej przeznaczony dla obsługi i występujących. Zlokalizowano w nim pomieszczenia garderób z podziałem na indywidualne i zbiorowe oraz przeznaczone dla nich sanitariaty. W holu zaproponowano ogólnodostępny aneks oraz miejsca do chwilowego wypoczynku. Pion komunikacyjny złożony z klatki schodowej, windy osobowej oraz windy towarowej zapewnia kontakt z częścią podziemną w tym podsceniem z dostępem do zapadni i strefą magazynową. 

Kantyna

W południowo-zachodniej części działki zlokalizowano dwukondygnacyjną bryłę kantyny pełniącą wraz z sekcją Kawiarni, funkcję łączników z projektowanym budynkiem CSW Znaki Czasu. Lokalizacja kantyny umożliwiła jej otwarcie na przestrzeń wytworzonego od strony parku placu i pozwoliła na bardziej równomierne rozłożenie użytkowników w obiekcie. Wielkość przestrzeni została dostosowana do przewidywanych potrzeb budynku ECFC. 

Kawiarnia

Kawiarnia została zaprojektowana jako uzupełnienie programu funkcjonalnego. Stanowi aktywne otwarcie budynku ECFC na zieleń parkową od strony al. Jana Pawła II oraz na plac przed wejściem do CSW Znaki Czasu. W obiekcie zaprojektowano schody zewnętrzne prowadzące i nakierowujące użytkowników bezpośrednio z niżej położonego placu do przestrzeni placu kameralnego pomiędzy Kawiarnią, a Kantyną. W bryle zaproponowano dwa lokale kawiarni, jeden zlokalizowany na kondygnacji -0,5 i dostępny z placu CSW, a drugi dostępny z kondygnacji 0 i +1 z dostępem do zewnętrznego tarasu na kondygnacji +2. Obiekt stanowi również łącznik pozwalający na bezpośrednią komunikację pomiędzy budynkiem Znaku Czasu a ECFC.

Dom Kina

W północnej części działki znajduje się strefa Domu Kina, dostępna zarówno z Placu Reprezentacyjnego jak i od strony północno-zachodniego narożnika działki. Z przestronnej przestrzeni wspólnego foyer ECFC dostępne są centralnie zlokalizowane, okrągłe schody prowadzące do Muzeum oraz dwie bryły mieszczące sale kinowe. 

Kino

W bryle Domu Kina B zlokalizowano dobrze widoczną od strony wejścia recepcję wraz z kasami oraz windy i otwarte schody prowadzące na wyższe kondygnacje obiektu oraz do podziemnej kondygnacji z węzłem sanitarnym. Wycięta w bryle kieszeń umożliwia wejście do przedsionka prowadzącego do Sali kinowej 3. W Sali zaprojektowano miejsca dla 150 widzów, w tym dwa przeznaczone dla osób niepełnosprawnych. Na kondygnacji +1 obiektu zaprojektowano Administrację muzeum co umożliwiło naturalne oświetlenie jej pomieszczeń. Administrację skomunikowano z poziomem muzeum windą i schodami. Na tym poziomie znajduje się również kabina projekcyjna Sali kinowej 3. Z kondygnacji możliwe jest wyjście bezpośrednio na zieloną łąkę na kopule. Na wyższej kondygnacji zlokalizowano wejście do Sali Kinowej 1, w której zlokalizowano  323 miejsca dla widzów, w tym cztery przeznaczone dla osób niepełnosprawnych. Dostęp do Sali odbywa się poprzez foyer, do którego goście mogą dostać się windami lub otwartą klatką schodową. Na ostatniej kondygnacji obiektu zlokalizowano kabinę projekcyjną. W sekcji Dom Kina A znajduje się szatnia dla gości oraz kawiarnia wychodząca na kameralny plac parkowy. Z kondygnacji +1 dostępne są wejścia do Sali Kinowej 2 przeznaczonej dla 203 widzów, w tym 4 dla osób niepełnosprawnych. We wszystkich salach kinowych zapewniono odpowiednie kąty widzenia zarówno horyzontalnie jak i wertykalnie oraz zapewniono odpowiedniej wielkości kabiny projekcyjne.

W bryle sekcji Domu Kina B, na kondygnacji -1 zlokalizowano dostępny dla gości kina i muzeum węzeł sanitarny o wielkości spełniającej wymagane zapotrzebowanie.

Kopuła nad strefą foyer Domu Kina została wyprofilowana tak, żeby zapewnić możliwość wejścia na jej powierzchnię oraz wytworzyć naturalny amfiteatr dla budynku CKK Jordanki.

Muzeum / Galeria sztuki

Muzeum zostało zlokalizowane na kondygnacji -2 w celu uzyskania odpowiedniej wysokości pomieszczeń. Do prostokreślnej przestrzeni zostały sprowadzone kubiczne bryły sal kinowych w których zlokalizowano funkcje pomocnicze, takie jak videoteka, archiwum, magazyn, sklep czy sala konferencyjna. Gość sprowadzany jest do przestrzeni wejściowej muzeum okrągłą, otwartą klatką schodową lub windami. Dookoła wydzielonych brył zaprojektowano przestrzeń wystawienniczą umożliwiającą podział na kilka sal muzealnych. Magazyn strefy muzeum został zaprojektowany w części strefy dostaw obiektu i skomunikowany z rampą wyładowczą.

Market

Po południowej stronie Sali Głównej znajduje się dobrze widoczna z Placu Reprezentacyjnego bryła Marketu. Po wejściu do przestrzeni wspólnego foyer użytkownik ma dostęp do strefy wejściowej obiektu w tym recepcji i szatni. Bramki wejściowe zostały zlokalizowane na trzech bokach kubika, co umożliwia łatwy przepływ użytkowników obiektu kierujących się do sal marketu bezpośrednio z Sali Głównej. Po przejściu przez bramki użytkownik trafia bezpośrednio do Sali wystawowej na parterze. Jej dwukondygnacyjna wysokość pozwala na przestrzenne połączenie z drugą częścią sali zlokalizowaną na kondygnacji +0.5. Dostęp do tej i wyższych kondygnacji prowadzony jest windami oraz otwartą klatką schodową. Na dwóch kolejnych kondygnacjach obiektu zlokalizowano pozostałe sale wystawiennicze. Kondygnacja +1 zapewnia możliwość bezpośredniego wyjścia na zieloną łąkę. Na kondygnacji +2 i +3 zlokalizowano zewnętrzne tarasy dostępne dla gości, z których wyższy zapewnia widok na Stare Miasto Torunia. Na kondygnacji +3 znajduje się administracja Marketu zgrupowana wokół zielonego patia oraz dwie sale konferencyjne. Market obsługiwany jest poprzez windę towarową mającą bezpośredni kontakt ze zlokalizowanym na kondygnacji -2 magazynem. Na kondygnacji -1 zlokalizowano węzeł sanitarny przeznaczony dla gości tej sekcji.

Centrum Edukacji

Na wschód od budynku Marketu, z bezpośrednim dostępem zarówno z Placu Głównego jak od strony południowej zlokalizowano bryłę Centrum Edukacji. Na parterze zaprojektowano część wejściową z przestronnym holem, z którego dostępna jest recepcja, szatnie i windy. Na te kondygnacji zlokalizowano również pomieszczenia administracji. Na piętrze znajdują się Sale Eksperymentatorium z kadrującymi widok tarasami, a na kondygnacji +2 zlokalizowano sale wykładowe i warsztatowe.

Studio

Przez przestrzeń Centrum Edukacji dostępny jest budynek Studio, który domyka plac od strony południowej. Budynek posiada wejścia zarówno z głównego placu jak i z przeciwnej strony gdzie zlokalizowano strefę dostaw. Południowa część bryły została przeznaczona na halę zdjęciową o wysokości 15m, a w pasie od strony placu rozłożono na kolejnych piętrach strefę wejściową z kawiarnią, garderoby, sale postprodukcji, salę odsłuchań i kolaudacji z przestronną strefą wejściową oraz pomieszczenia administracji. Na kondygnacji podziemnej znajduje się warsztat oraz magazyn studio, które skomunikowano windą towarową.

Kondygnacje podziemne

Ze względu na specyfikę terenu opracowania oraz założenia projektowe kondygnacja podziemna łączy w sobie wiele funkcji i założeń. Mieści się w niej przestrzeń ekspozycyjna Muzeum Domu Kina, parking podziemny, który nawiązuje do wysokości istniejących garaży pod CSW Znaki Czasu i CKK Jordanki, strefa dostaw i magazynów oraz pomieszczenia techniczne. Kondygnację podziemną rozwiązano na kondygnacjach o wysokości -3,8 m (-1), -5,85 m (-1,5) i -7,60 m (-2).

Strefa dostaw

Realizując założenie wpisania się w parkowy charakter Jordanek zdecydowano o przesunięciu całego ruchu dostawczego (za wyjątkiem dostaw do Studia) do części podziemnej obiektu. W tym celu zapewniono bezkolizyjny, jednokierunkowy ruch dla ciągników z naczepą, prowadzony od wjazdu z ul. Czerwona Droga, przez pochylnię zjazdową na poziom -1,5 gdzie zlokalizowano rampy wyładowcze umożliwiające zarówno boczny jak i tylny wyładunek. W celu ułatwienia wyładunku droga po której poruszają się ciągniki została obniżona o 1,2m w stosunku do ramp rozładowczych. Dalej, przejazd prowadzi kolejną rampą z wyjazdem wzdłuż budynku CSW Znaki czasu i zjazdem na al. Wały Generała Władysława Sikorskiego. Taka decyzja projektowa umożliwiła zaproponowanie programu dostaw dostosowanego do skali projektowanego obiektu. Strefa zapewnia możliwość wyładunku naczep w wydzielonej i niewidocznej dla osób postronnych przestrzeni, a następnie przetransportowania ładunku wózkami widłowymi do odpowiednich magazynów i dalej wind towarowych. Oprócz przewidzianych w programie magazynów Marketu i Muzeum (kondygnacja -2), które połączono rampą ze strefą wyładunkową, zaproponowano również magazyn ECFC sąsiadujący z podsceniem oraz posiadający bezpośredni kontakt z windą towarową.  

Garaż podziemny

Garaż został zrealizowany jako dwie kondygnacje podziemne każda o wysokości 3,8 m brutto, których sumaryczna wysokość równa się z wysokością Muzeum. Dla kondygnacji -1 zaproponowano wjazd od strony ul. Czerwona Droga prowadzony przez szlabany z biletomatami. Kondygnacja została skomunikowana z kondygnacją -2 poprzez wewnętrzną rampę. Garaż na poziomie -2 został skomunikowany przez rampy prowadzące od strony parkingów CKK Jordanki i CSW Znaki czasu. Do kondygnacji parkingu sprowadzony został główny pion komunikacyjny prowadzący bezpośrednio do Bramy ECFC i umożliwiający komunikację klatką schodową lub windą bezpośrednio do strefy recepcyjnej (przed bramkami wejściowymi). Drugie wyjście poprowadzone zostało ze wschodniej części parkingu bezpośrednio na plac wejściowy schodami zewnętrznymi. Na poziom parkingu sprowadzono również wydzielone klatki schodowe z przedsionkami umożliwiające ewakuację. 

Pomieszczenia techniczne

W kondygnacjach podziemnych zaproponowano lokalizację pomieszczeń technicznych przewidzianych do wykorzystania na pomieszczenia przyłączy, wentylatornie i inne pomieszczenia techniczne niezbędne do funkcjonowania obiektu. Ich lokalizacja została dostosowana do możliwości prowadzenia instalacji.

Rozwiązania materiałowe i konstrukcyjne

Dla uzupełnienia rzeźbiarskiej formy budynku ECFC utworzonej z kompozycji sześciennych brył, zaproponowano homogeniczne rozwiązanie materiałowe podkreślające spójność układu. Prostota i klarowność kompleksu została wzmocniona przez dobór materiału szczerego i autentycznego. Zaproponowane obiekty wykonane są w konstrukcji betonowej z barwionego na ceglany kolor betonu ubijanego. Wykonywania ścian w tej technologii wymaga wylewania warstw betonu w pasach nie przekraczających 50 cm, a następnie mechanicznego ich ubijania.  Zastosowanie tego rozwiązania umożliwia uzyskanie elewacji o niepowtarzalnej strukturze, której każdy fragment jest nieprzewidywalny, a powstający rysunek warstw przywodzi na myśl dzieło rzemieślnika. To rozwiązanie nawiązuje w nieoczywisty sposób do natury twórczości sztuki filmowej oraz niebezpośrednio odnosi się do otoczenia budynku wpisanego na listę UNESCO. Proponowana czerwonawa barwa budynków o zmiennej tonacji i jasności nawiązuje do tradycyjnej, lokalnej architektury ceglanej oraz do jej różnorodności. Konstrukcja zielonej kopuły została zaprojektowana jako monolityczna żelbetowa, a jej materiał widoczny będzie również jako wykończeniowy od strony wewnętrznej. Posadzki w obiekcie, ze względu na jego wielkość, zaprojektowano jako wylewane. Blacha miedziana, podążająca za dominującą kolorystyką obiektu, została zastosowana jako element akcentujący strefę wind czy wejście do sali głównej.  

Rozwiązania proekologiczne i energooszczędne  

Koncepcja opiera się na zasadach zrównoważonego budownictwa łącząc w sobie dbałość o komfort użytkownika, ograniczenie kosztów cyklu życia budynku oraz troskę o środowisko. Na etapie projektu zakłada się zastosowanie modelowania energetycznego, które umożliwi wybór rozwiązań instalacyjnych oraz parametrów przegród budowlanych pozwalający na optymalizację kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych.

Ekosystem i biofilia – zaproponowane w projekcie rozwiązanie kopuły pokrytej zieloną łąką pozwala na stworzenie dodatkowej przestrzeni umożliwiającej nasadzenia ekstensywne i półintensywne. Poprzez wdrażane rozwiązania i dobór gatunków osiągnięta zostanie wysoka bioróżnorodność obszaru, co podniesie wartość ekologiczną terenu. Zieleń wraz z warstwą substratu pochłania promienie słoneczne ograniczając tym samym przegrzewanie się budynku i wpływając na ograniczenie zużycia energii do utrzymania w nim komfortowej temperatury. Bezpośredni kontakt użytkowników z zielonym ogro¬dem daje wytchnienie i pozwala na odpoczynek podczas pracy, znacząco zwiększając komfort użytkowania obiektu. Zielona łąka i wytworzone pomiędzy bryłami budynków polany będą w obiekcie pełniły rolę przestrzeni rekreacji podczas trwania wydarzeń i festiwali w obiekcie.

Naturalne oświetlenie – Otworowania w obiekcie zostały rozmieszczone w taki sposób aby odpowiednio doświetlić pomieszczenia, które tego wymagają. Takie podejście zapewnia nie tylko komfort użytkowania i unikniecie nadmiernego oświetlenia, ale równocześnie ogranicza przegrzewanie się pomieszczeń oraz zużycie energii.

Wykorzystanie wody – Ze względu na dużą powierzchnię projektowanego terenu niezbędne jest zastosowanie rozwiązań pomagających na wtórne wykorzystanie wody deszczowej. Zakłada się zaprojektowanie obszarów biologicznie czynnych z wykorzystaniem ogrodów deszczowych pozwalających na naturalne magazynowanie i rozprowadzanie wody opadowej po terenie. Dodatkowo planuje się wykorzystanie zbiorników retencyjnych wody zielonej w celu magazynowania wody deszczowej i wykorzystania jej do podlewania roślinności.

Trwałość materiałów – Projekt zakłada wykorzystanie materiałów o wysokiej jakości, trwałości i solidności. Pozwoli to na ograniczenie zużycia elementów wykończenia i wyposażenia co przełoży się na zwiększony okres życia budynku i ograniczy jego ślad węglowy.

Energooszczędność – W projekcie zakłada się wdrożenie systemu BMS umożliwiającego m.in. kontrolę zużycia energii cieplnej, energii zużytej na cele chłodnicze, oświetlenie i wentylację. Pozwoli również na monitoring pracy systemów który umożliwi dostosowanie pracy urządzeń do zapotrzebowania oraz umożliwi szybką reakcję w wypadku wykrycia nieprawidłowości.