Powiśle
Układ urbanistyczny Powiśla odznacza się charakterystyczną strukturą urbanistyczną. Mimo upływającego czasu w tym obszarze nadal czytelne są skutki działań wojennych z początku XX wieku. Przedwojenny układ klarownej, kwartałowej zabudowy został zniszczony, a powojenna zabudowa w tym obszarze nie zdołała stworzyć nowego porządku urbanistycznego. Bezpośrednie sąsiedztwo Mariensztatu oraz Starego Miasta narzuca uporządkowany układ obrzeżnej zabudowy z wnętrzami urbanistycznymi, podczas gdy samo Powiśle wypełnione jest zielenią skwerów i parków.

Przyjęta forma architektoniczna budynku odpowiada zarówno na potrzebę uporządkowania tej części Powiśla poprzez budowę wyraźnych narożników i pierzei, ale również z szacunkiem podchodzi do istniejącej zieleni. Zaproponowano prosty układ prostopadłościennej bryły zlokalizowanej dłuższym bokiem wzdłuż ul. Karowej. W ramach bryły zaprojektowano dwa patia (o wymiarach 8x8m i 16x16m) okalające istniejące drzewa. Układ zwartej bryły pozwolił wygospodarować duży, zielony skwer dogęszczony drzewami, które wymagały przesadzenia ze względu na projektowany obiekt. Przestrzeń ta pełnić będzie rolę zewnętrznej agory, a docelowo tworzyć będzie wewnętrzny dziedziniec przy kontynuacji zabudowy na sąsiadujących działkach.

Rama
Budynek został zaprojektowany jako przestrzenna rama o module 4×4 m, zorganizowana wokół dwóch przestrzeni patio z komunikacją główną oraz z dwoma, skrajnie zlokalizowanymi trzonami z komunikacją pomocznią. Rama charakteryzuje się pełną transparentnością oraz daje możliwości zmian i dostosowania do zmieniających się wymagań. Budynek emanuje na zewnątrz życiem akademickim równocześnie wciągając mieszkańców i przyjezdnych z otoczenia poprzez zapraszające funkcje usługowe. Część przestrzeni ramy wypełniona zostaje miejscami do pracy i odpoczynku zarówno dla kadry naukowej i administracyjnej Uniwersytetu jak i dla jego studentów. W innej zlokalizowano funkcje ogólnodostępne zapraszające wszystkich użytkowników Powiśla, w jeszcze innej miejsce dla siebie znajduje zieleń tworząc patia, zieloną agorę czy ogród na dachu. Wszystkie te przestrzenie i funkcje działają w klarownym porządku jednak łączą się i krzyżują pozwalając na interakcje i przypadkowe spotkania.