P2PA

Międzynarodowy Instytut Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie

Typ: Użyteczność publiczna
Rok: 2022
Lokalizacja: Warszawa
Powierzchnia: 23 057 m²
Inwestor: Międzynarodowy Instytut Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie

Międzynarodowy Instytut Biologii Molekularnej i Komórkowej to jednostka o wyjątkowym i bardzo specjalistycznym charakterze, której nowy obiekt z uwagi na swoją specyfikę zapewniać będzie najnowocześniejsze metody i technologie badawcze.

Projekt stara się uchwycić zarówno specyfikę prowadzonych działań naukowo-badawczych jak i kontekst urbanistyczny nowego budynku. Struktura obiektu, wywodzącą się z jego złożoności, bazuje na przestrzennych kubaturach, na które został podzielony program funkcjonalny budynku. Osiem prostopadłościennych brył (4 strefy laboratoryjne, 2 strefy biurowe, 2 przestrzenie komunikacji) nakłada się na siebie kształtując w ten sposób 9 trzonów oraz 2 atria doświetlające. Otrzymana w ten sposób struktura, zapewniając klarowny podział funkcjonalny, w subtelny sposób nawiązuje do układów komórkowych podążając jednocześnie za liniami wyznaczonymi przez istniejące i projektowane obiekty sąsiadujące. Obiekt zatopiony został w zieleni, która zlokalizowana została w wewnętrznych patiach i pomiędzy kubaturami sprawiając wrażenie „wylewającej” się z wnętrza budynku.

Cała kompozycja obiektu ogniskuje w sobie aspekt funkcjonalny, urbanistyczny oraz przyrodniczy. Za pomocą podziału funkcjonalnego na niezależne kubatury, strukturę kształtującą patia doświetlające oraz zielone wnęki poszczególne strefy uzyskały zarówno naturalne doświetlenie jak również atmosferę kształtowaną przez biologicznie czynne enklawy. Ma to na celu wykreowanie przestrzeni emanującej spokojem, która zachowując swój naukowy charakter będzie miejscem szczególnym, wyróżniającym się na tle typowych placówek badawczo-naukowych.

Budynek swoją formą wchodzi w bezpośrednią relację z otaczającym kontekstem. Została ona zbudowana w oparciu o dokładną analizę uwarunkowań przestrzennych i wyodrębnienie kluczowych elementów. Wzdłuż ulicy Marcina Flisa zlokalizowane są zespoły budynków, których dziedzińce i strefy wejściowe skierowane są w stronę drogi. Tworzy to charakterystyczną sekwencje następujących po sobie przestrzeni wąskich i szerokich. Projektowany budynek wpisuje się w ten kontekst wycofując część fasady frontowej i tworząc tym samym główny plac wejściowy. Takie rozwiązanie w sposób formalny domyka również formę budynku przy ul. Marcina Flisa 6, wprowadzając spójny charakter dla całego obszaru.

Patrząc na urbanistykę w szerszym kontekście, obiekt odnosi się do aktualnie budowanego kompleksu „The Park”, zlokalizowanego przy ulicy Orzechowej. Projektowany Instytut zachowuje odpowiednie gabaryty, a elewacja północna jest bezpośrednim przedłużeniem szerokości powstających obiektów. Ma to szczególne znaczenie w kontekście ewentualnej budowy drogi zlokalizowanej od zachodniej strony opracowywanej działki i dopuszcza zmiany w możliwych kierunkach napływu ludzi.

Bazując na wytycznych, główna komunikacja została przeprowadzona za pośrednictwem służebności przejścia i przejazdu na częściach działek o nr ew. 60, 61/1, 61/2, 62/7. Projektowana droga stanowi przedłużenie istniejącej i prowadzi do zjazdu na parking podziemny zlokalizowany od południowej strony. Przy zjeździe do parkingu zaprojektowano również miejsca postojowe naziemne i stojaki rowerowe. Taki układ komunikacyjny zapewnia efektywne wykorzystanie terenu i ograniczenie stosowania nawierzchni utwardzonej do minimum. Co więcej, jezdnia została wykończona kostką, której zakres w dalszym rozwoju obszaru może w łatwy sposób zostać zmodyfikowany wprowadzając dodatkową zieleń. Jest to rozwiązanie tymczasowe – właściwe w kontekście planowanego przedłużenia ul. Marcina Flisa.

Teren został pokryty roślinnością o różnorodnej intensywności i gabarytach. Wprowadza to naturalny, malowniczy charakter wchodząc w relacje z techniczną estetyką obiektu i jego formą dopełniając się wzajemnie. Całość zagospodarowania terenu można podzielić na kilka elementów. Najistotniejszym z nich jest wyspa zieleni ze zbiornikiem wodnym zlokalizowana na placu wejściowym. Jej swobodny kształt ogniskuje w sobie główne walory projektowanego obszaru wprowadzając dużą bioróżnorodność i odpowiedni mikroklimat. Natomiast, wnęki pomiędzy poszczególnymi bryłami budynku pozwoliły na stworzenie wrażenia „wylewania” się zieleni z obiektu. Taki zabieg działa również w drugą stronę umożliwiając obcowanie z roślinnością w ścisłym wnętrzu budynku. Na pozostałej części działki zasadzono drzewa, krzewy i trawy wysokie w różnorodnej konfiguracji z zapewnieniem swobodnego wzrostu roślin.