Zrównoważone podejście do rozwoju miasta, spójne i dbające o komfort mieszkańca realizuje swoje postulaty nie tylko w dużej skali urbanistycznej, ale również w skali pojedynczej inwestycji. Budowanie przestrzeni funkcjonalnej, ale też komfortowej i przyjaznej wymaga aby wszystkie jej składowe spełniały te wymagania. Projektowane obiekty nie są zamknięte i nie działają do środka. Zostały zaprojektowane jako otwarte, tworzące nową przestrzeń o charakterze publicznym. Zaproponowany zielony ogród, pełniący rolę wewnętrznego pasażu, zapewnia wzbogacenie bioróżnorodności i przyczyniającą się do budowania odpowiedniego klimatu.

Koncepcja łączy w sobie założenia budowy obiektu publicznego otwartego i wpisanego w otaczającą przestrzeń,  zrównoważonego rozwoju miasta, a także uwarunkowania projektowe działki. Sąsiedztwo budynku Sądu Najwyższego daje pretekst do stworzenia kompleksu obiektów publicznych, a wydłużona działka projektowa i lokalizacja Sądu Apelacyjnego w jej głębi wymaga znalezienia rozwiązania zapewniającego do niego dobry dostęp. 

W celu kompleksowej odpowiedzi na postawione wymagania wprowadzony został pasaż przechodzący przez bryłę budynku Województwa, któremu nadano charakter naturalnego ogrodu. Poprowadzono go od strony ul. Świętojerskiej poprzez przejście bramne nawiązujące do analogicznego rozwiązania w sąsiednim budynku Sądu Najwyższego. Pasaż prowadzi szerokimi schodami wpisanymi w naturalną zieleń do znajdującego się w głębi działki Sądu Apelacyjnego. Zastosowane rozwiązanie nawiązuje do klasycznej architektury budynków publicznych, jednak wschodzi z nim w polemikę poprzez zanurzenie schodów w wylewającej się z dziedzińca budynku zieleni. Ogród zlokalizowano nad położoną symbolicznie, w centrum budynku, salą posiedzeń Sejmiku. Znajdujący się na końcu osi pasażu budynek Sądu Apelacyjnego również oparto na mocnym i prostym założeniu, budując go wokół centralnego trzonu zawierającego w sobie sale rozpraw.

Zielony pasaż tworzy w centrum budynku Województwa ogród, enklawę w śródmiejskiej zabudowie. Krajobraz przedostaje się przez ukształtowane bramy i otwory wciągając użytkowników do wnętrza, w którym następuje zmiana percepcji obiektu.  Kompozycja i dobór roślinności, wprowadzenie niewielkich oczek wodnych, czy też naturalna, przepuszczalna nawierzchnia kształtują mikroklimat dziedzińca. Staje się on miejscem wytchnienia dla użytkowników, zapewnia wysoką bioróżnorodność, wpływa na jakość powietrza oraz maksymalizuje naturalne doświetlenie pomieszczeń podnosząc wartość ekologiczną terenu.